Оваа година Полска прославува 100 години независност. Во исто време, 100-години од воспоставување на Полската социјална политика.
Јубилејот ја нагласува важноста на социјалната политика, која беше обновена во 1918 година.
Во развојот на социјалната политика во Полска можеме да разликуваме три фази: меѓувоениот период (1918-1939), периодот пред интеграцијата на Полска со Европската унија (1945-2004) и периодот на членство во Европската унија (од 2004 година).
Главната задача на меѓувоената фаза, веднаш по враќањето на независноста, беше да се создаде структурата на земјата и да се изградат основни институции. Мораа да ги надминат негативните ефекти на окупацијата и хаосот кои што произлегуваат од поделбата на Полска во три одделни региони. Полјаците се соочија со многу предизвици, како што се: сиромаштија, просење и масовна невработеност, како и етнички и класни конфликти. Тоа беше време кога социјалната политика на Полска беше обликувана во области како што се: законот за труд и социјална заштита, грижа и социјална помош, безбедност и здравје при работа, семејна и здравствена заштита, помош за лицата со посебни потреби, образование и младинска политика, општества и миграциска политика. Закон за безбедност и здравје при работа во меѓувоениот период беше признаен како еден од најсовремените во Европа. Важен правен и организациски настан кој ги поддржа напорите за подобрување на безбедноста и здравјето при работа во меѓувоениот период беше основањето на Институтот за социјални работи при Министерството за труд и социјална политика во 1931 година.
Важна иницијатива за политиката на обликување на условите за работа беше создавањето на Канцеларијата за дизајн на заштитни уреди и Центарот за советување за индустриска безбедност при Техничкиот музеј од Институтот за социјално осигурување на иницијатива на Министерството за социјална работа во 1937 година. Задачата на канцеларијата за дизајн на заштитни уреди требаше да презентира техничка опрема која ќе штити од несреќи. За жал, избувнувањето на војната ја прекина оваа активност. Две години по завршувањето на војната, Канцеларијата продолжи со работа во склоп на Министерството за труд и социјална политика.
По завршувањето на Втората светска војна во Полска, природата на работата се промени, се појавија нови индустрии. Политиката на обликување на работните услови беше трансформирана од физички напори до психолошко истражување на причините за несреќите, анализа на работа за опасностите и спречување на несреќи. Имаше потреба да се прошири истражувачката поделба на работните услови и нивната оптимизација. За таа цел, во 1950 година е формиран Централниот институт за заштита на трудот (ЦИОП). Од почетокот на своето работење, ЦИОП спроведува континуирано истражување во областа на безбедноста и здравјето при работа, во врска со прилагодувањето на физичката работна средина со способностите на вработените.
Пристапот кон БЗР значително се промени во 1990-тите години: помалку физичка работа, повеќе вработени во секторите за услуги и знаење, па Институтот почна да ги дијагностицира психолошките работни услови.
Во 2004 година Полска стана членка на Европската унија и беше обврзана да ги усогласи своите регулативи со регулативите на ЕУ. Исто така, мораше да ги земе предвид општествените односи како фактор кој што влијае врз безбедноста и здравјето на работното место. Полска станува активна во изготвувањето на нови прописи за работните услови, кои се однесуваат не само на физички и хемиски ризици по здравјето туку и на социјални и психолошки ризици и развиваат иновативни решенија во овие области.
Развојот на Полската социјална политика беше поддржан со активна меѓународна соработка со најважните организации за БЗР, како што е Меѓународната организација на трудот Светската здравствена организација, Фондацијата за подобрување на животните и работните услови и Европската агенција за безбедност и здравје при работа.
Во моментов, покрај нови технологии и промени во организацијата на работата, предизвикот е демографските промени и очекуваното зголемување на бројот на лица кои добиваат старосни пензии. Оттука, активната политика на владата да го смени овој тренд, вклучувајќи ја и поддршката за полските семејства (на пример, Програмата за семејство 500+ и институционална грижа за мали деца, за да можат мајките да се вратат на пазарот на трудот). Посебна поддршка вклучува и постари граѓани (Сениор + програма) и лица со посебни потреби.
Министерството за труд и социјална политика планира голем број на настани посветени на прославата на 100-годишнината од полската социјална политика. Прославите вклучуваат серија од 15 конференции на тема „Минато, сегашност, иднина“. Првата конференција во серијата се одржа на 11 април во Варшава – денот кога Полска се приклучи на Меѓународната организација на трудот пред речиси 100 години. Еден од гостите на конференцијата беше заменик-генералниот директор на Меѓународната организација на трудот (МОТ) – г-дин Хајнц Колер. Инаугуративната конференција ги собра најзначајните личности на Полска. Тематските конференции веќе се одржаа во Варшава, Вроцлав, Познан, Шчечин, Торун, Гдањск, Олстин, Катовице, Лоѓ и Гоцув Велкополски. Уште 5 конференции се планирани за септември: во Краков (10.09), Киелце (19.09), Лублин (24.09), Жешув (25.09) и Ополе (28.09).
Дополнително, Министерството подготви мобилна изложба на тема: “Социјална политика во меѓувоениот период” и објави комеморативна колективна публикација под наслов “Стогодишнината на Полската социјална политика 1918-2018”, која е подготвена од група експерти.
Освен, Министерството за труд и социјална политика, активно вклучени во програмата беа и:
Државниот фонд за рехабилитација на инвалидите, , Централниот завод за заштита на труд – Националниот истражувачки институт, Националниот центар за култура и Главен одбор на полското друштво за социјална политика.
Views: 224
